ای عشق واقعی

چگونه ستایشت کنم در حالی که قلبت از محبت بی نیاز است
چگونه ببوسمت وقتی که عشقت در وجودم جاری میشود
بگزار نامت را تکرار کنم نامت زیباست دلنشین است
چه داشته ای که اینگونه مرا تلسم کرده ای
من اینگونه نبودم تو عشق را با من آشنا کردی
تو هوای دلم را با طراوت کردی
زمانی که با تو هستم به آسمان به بیکران برواز میکنم
پس بدان دوستت دارم گرچه پایان راه را نمیدانم

درآسمان دل من

پرنده پرنمی زنه

به کلبهء غم زده ام

محبت سر نمی زنه

یه مهربون یه هم زبون

حلقه به درنمی زنه

هرچی غمه مال منه

بدتر ز غم حال منه

هرجامیرم این غصه ها

چون سایه دنبال منه

خاطرات تلخ رفته همه جز همسفرم

کاشکی من گذشته هاروبشه از یاد ببرم

غم همیشه با منه مثل همزاد منه این تلسم نمی شکنه

به هر کسی رسیدم دلمو سزونده هرروز با یک بهونه چشممو گریونده

دلم می خواد که به هر جای بی نشونی.....

برای من امید موندنی نمونده

دیگه وقت رفتنه وقت دل بریدنه

ای یار عشقو بیار

دوست دارم رو بگو دوسم بدار

بامن برقص بامن بخون

چه زیبائی در چشم من

نگاه گل دامن دامن

تو بستی رو نگاهم راه فرار

ستاره ها نور ندارند شب کی میای تو بیا

برق نگاهتو بریز رو دامن ستاره ها

بامن بخون بامن بخند نگاه نکن به اینو اون

خودت مگه نمیبینی که بهترم از اینو اون

یک نگاه پنهون

یک نگاه پیدا

اختیار من دست یک رویا

چه قشنگه این شرمو حیا